World hearing day

 World Hearing Day

Vandaag is het #worldhearingday - Deze dag dient ertoe om het bewustzijn te vergroten van de problemen die doofheid en slechthorendheid met zich mee brengen onder meer door rapporten te publiceren maar ook door persoonlijke verhalen te delen.

-

Zoals sommige wel al weten (of niet), ben ik horend geboren en stilaan slechthorend geworden. Toen ik zes jaar was kreeg ik mijn eerste hoortoestellen en toen ik 12 jaar was kreeg ik het label 'doof' op mijn dossier geplakt. Mijn gehoor ging met de jaren drastischer achteruit tot mijn hoorapparaten onvoldoende hulp meer boden. Zeven jaar (en drie jaar later nog eens) geleden stapte ik in het traject van een CI (cochleair implantaat) en sedertdien ging er een nieuwe(re) wereld voor mij open.

-

De WHO (world health organization) wil op deze dag ook de preventie van hoorproblemen en een goede oor- en hoorzorg over de hele wereld stimuleren. 
Want wist je dat:

"Rond 2050 zullen 2,5 miljard mensen wereldwijd leven met enige vorm van gehoorverlies. Dat komt neer op maar liefst 1 op de 4 wereldburgers"

In vele landen is er namelijk een gebrek aan goede informatie en heerst er een zeer stigmatiserende houding ten aanzien van gehoorproblemen en oorziekten.

-

Ik wil even benadrukken ondanks ik het nu voor velen fantastisch doe (ik functioneer nu beter dan dat ik ooit deed, zal ik niet ontkennen 😁) er hier een ganse hobbelige weg aan vooraf ging om te komen waar ik nu sta. Een weg met veel gevloek, tranen en frustraties.

Mijn (en mijn ouders hun) ervaring met NKO-artsen is "gene vetten" geweest toen ik een klein meisje was...
Verkeerde informatie, afwijzingen en laksheid ten opzichte van mijn gehoorverlies zorgden er vaak voor dat ik niet de ondersteuning ging krijgen die ik nodig had.
Gelukkig dreven mijn ouders wel door om het beste voor mij erdoor te krijgen en was er vanuit het gehoorcentrum van Spermalie en Spermalie zelf wel enorm veel ondersteuning die werd aangeboden.

Ik kreeg GON-begeleiding op school.. Vakken waarbij ik ondersteuning nodig had werden individueel aan mij gegeven, Frans en Engels volgde ik nooit in de klas maar kreeg ik dus "privé". Al was het soms wel eens 'kaffieklets' of therapiesessie, hihi.
De mensen die ik op deze manier heb leren kennen waren stuk voor stuk prachtige, geëngageerde personen die steeds in mij geloofden en mij door mijn schoolcarrière hebben geholpen (want hallo schoolmoeheid en rebelsheid ten top = onhandelbaar ding 😜)

Ik had ook een schrijftolk op school want gebarentaal was ik onvoldoende machtig om volledig mee te volgen. But guyssss what a hell of a ride om een tolk te vinden die aan de eisen voldoet en om tolkuren te verkrijgen.. En had ik geen tolk dan zette ik mijn alles in om te luisteren, te liplezen, alles op te schrijven en te spieken bij mijn buren welke opmerkingen zij op hun blad bijschreven. Je kan je dus voorstellen hoe pissed off ik soms naar huis ging met een hoofd die wel al eens serieus zeer kon doen.

In tegenstelling tot sommigen, heb ik (bijna) altijd fantastische klasgenoten gehad die zonder puffen of zuchten notities deelden, herhaalden en mij verdedigden tov onbegripvolle leerkrachten (yep, die waren er ook).

Daarnaast ging ik op woensdagmiddag naar Spermalie om daar deel te nemen aan de activiteiten samen met andere doven om zo meer contact te leggen met lotgenoten.

-

Maar dat probleem met de medische wereld blijft dus vaak een heikelpunt.. Nog te weinig wordt er andere ondersteuning dan de technische zaken voorgesteld door artsen.

Dovencultuur, gebarentaal, tolken e.d worden heel gemakkelijk van de baan geschoven terwijl dit voor velen soms net meer soelaas biedt dan enkel en alleen de gehoorondersteuning.. 

Ook worden hoortoestellen en CI's als "DE OPLOSSING" aangeboden en niet als hulpmiddel, well guess what guys... Het is GEEN oplossing, als mijn batterij uitvalt of mijn CI gaat stuk dan sta ik daar 'pottedoof' hé...

(dit is een mopje hé, voor alle duidelijkheid 😂)

Ik pleit dus samen met het WHO en velen anderen voor een goede hoorzorg en een brede waaier aan mogelijkheden die worden aangeboden door ELKE medische instantie.

-

Heb je (nog) geen last van gehoorverlies? Draag dan alstublieft zorg voor je oren!
Geniet en dans door het leven met muziek, verbouw je huis met het grootste lawaai van de wereld maar bescherm je oren tegen TE hoge volumes en trillingen. Anders sluit je misschien wel aan bij die '1 op de 4 wereldburgers'...

-

Struggle jij met jouw gehoorverlies en heb je het gevoel echt ongelukkig te zijn hiermee? Praat erover met je omgeving, zoek lotgenoten op en probeer te zoeken naar alle mogelijkheden die er zijn tot je vindt waar JIJ je COMFORTABEL bij voelt.

Laat je niet leiden door enkel en alleen die ene mening van de medische wereld, familie, vrienden of lotgenoten maar ga écht op zoek naar waar JIJ je goed bij voelt, alleen zo geraak je héél wat vooruit in het proces van het aanvaarden van je slechthorend- of doofheid en zet je een stap naar een gelukkig leven!

Ik deel graag nog twee inspirational quotes om af te sluiten:

Liefs,
Kari