Vandaag had ik een afspraak in het ziekenhuis voor een NMR-scan. Sukkel al enige tijd met pijn in de heup na inspanning en heb vaak last van slapende benen.. Voor het eerste ben ik al verschillende malen bij de fysische geneeskunde langs geweest waar ze ook een NMR-scan wilden laten maken maar het ziekenhuis daar weigerde.
De huisarts besloot echter om het in het Heilig Hart eens te proberen daar mijn NKO-arts daar ook gevestigd is. Dus zo gezegd zijnde: met goedkeuring van de dokter richting de scan vandaag.
(Je moet wel weten, dat we als CI-gebruiker normaal gezien niet veel scanners meer mogen ontmoeten door het magneetje die in het koppie gevestigd zit..)
Na vandaag een goed groot drie kwartier te wachten in de wachtzaal was het mijn beurt. Zoals de NKO-arts had voorgeschreven: nepmagneet met kapje van Advanced Bionics ertegen, een drukverband en de sterkte van de machine verminderd naar 1,5 Tesla..
Ik braafjes op de band gaan liggen waarna de verpleegster me voorzichtig richting de scanner liet schuiven... Mijn hoofd zat nog maar 10 cm erin of ik kreeg al een enorm pijnlijke steek in mijn hoofd op de plaats waar mijn magneet aan de binnenzijde zit.
De verpleegster vroeg me of ik het anders niet wilde proberen met mijn voeten eerst, misschien dat mijn hoofd dan niet geheel in de machine hoefde.. Maar voor mij had het helemaal geen zin meer, de tranen sprongen van het verschot al in de ogen en ik had sowieso al een 'ongemakkelijk' gevoel bij het feit dat ik onder de 'meest' riskantste scanner voor mensen met een CI moest.
De verpleegster nam dan ook liever geen verder risico meer en begreep dat ik liever ging afhaken.
Natuurlijk voelde ik mij dan nog eens superschuldig voor het verspillen van hun tijd en het verspillen van eens kans tot een afspraak voor een andere patiënt...
Het deed me achteraf wel nadenken over het feit dat als ik ooit een zwaar ongeval krijg, dat dit misschien wel een probleem zou kunnen vormen. Een NMR-scan laat namelijk veel meer zien dan een CT-scan, een echografie of een RX-foto.
Misschien toch de volgende keer dat ik de NKO-arts zie, er eens over spreken hoe dit eventueel in de toekomst zou kunnen verlopen zonder nog een aanvaring zoals vandaag te krijgen..
