Living in silence

First blog message ... 


Het leven in stilte ... 
Vaak zeggen mensen "het moet toch de max zijn om zelf te kunnen beslissen wanneer je niets meer wilt horen want wij kunnen ons gehoor niet uitzetten en blijven altijd alles horen"


Ooit, toen ik nog kon horen hield ik van het geluid van de wind en de zee. 
Ik was nog klein maar fantastisch vond ik het geluid van de golven die aan land klotsten en hotsten door de stroming en de wind. Nu, hoor ik niets meer ervan .. Die 'woesj' van de wind en het geklots en gehots van de zee is weg ... weg samen met de liefde voor het geluid ervan...

Daarom hou ik vast, te hard vast, aan de geluiden die ik nog heb. Ik wil te veel andere geluiden niet kwijt, niet loslaten en niet vergeten.. 

Staan jullie stil bij wat jullie kunnen horen? Bij geluiden die jullie ontzettend graag horen en niet meer zonder zouden kunnen? Bij geluiden die jullie irriteren? 
En wat als iemand ze nu zou wegnemen... maar niet zo 'poef' weg .. nee, precies als het dimmen van het geluid van een radio ... langzaam de volumeknop van 'vollebak' naar '0' draaien.
Zouden jullie daar mee kunnen leven? 
Ik kan het nog altijd niet .. ik vecht en spartel om te behouden wat ik heb en om te herinneren wat ik had.

Laat jullie favoriete geluid afspelen... doe je ogen dicht ... en geniet ervan.. je weet maar nooit ...