Vooraleer ik mijn ervaring hier neerschrijf wil ik alvast waarschuwen dat er fotootjes zullen tussen staan die niet bedoelt zijn voor gevoelige zieltjes. Dus als je jezelf onder deze categorie plaatst dan lees je beter niet verder ;-)!
We zijn 11 dagen na de operatie, het thuiszitten komt me de strot uit dus 'k zal blij zijn als het gedaan is!
Van deze keer ben ik véél minder 'mottig' dan bij de vorige ingreep, drie jaar geleden, waarvoor ik natuurlijk erg blij ben.
Enkel de dag van het thuiskomen en de dag erna heb ik overdag nog geslapen maar de dagen erna was dit eigenlijk niet meer nodig. Het slapen 's avonds ging soms wat lastig gezien ik een zijslaper ben en de geopereerde zijde nu net de zijde is waarop ik in slaap val, de eerste nacht werd ik in het midden van de nacht plots wakker op de geopereerde zijde omdat deze toch begon pijn te doen... Kon ik mezelf wel effe vervloeken want ik had nochtans een opgerolde handdoek achter mijn rug gelegd zodanig ik niet zomaar zou omdraaien, mijn onderbewustzijn dacht daar dus anders over 😂.
Overdag hou ik mij bezig met het bingewatchen van de serie Grimm op Netflix (lang leve Netflix!), spelen van de Sims 4 en het lastigvallen van mijn drie huisgenoten ^_^ .
Vorige week donderdag was dus dan 's morgens de eerste keer dat de thuisverpleegster kwam. De kompressen had ik al voorzien gezien dit de vorige keer ook het geval was maar blijkbaar waren ze aan telefoon vergeten zeggen dat we de ontsmetting ook moesten voorzien dus op de eerste dag kon ze niets doen en ging de verzorging maar van start op vrijdag.
In het ziekenhuis was de assistent van de dokter telkens bezig geweest over draadjes dus ik dacht dat, net zoals de vorige keer, de wonde genaaid was. Vrijdag haalt de thuisverpleegster de plakker van over mijn oor weg en Jelle zegt "oh.. het is langs heel je oor.." , ik antwoord "wat?" waarop Jelle antwoordt: "je litteken en ... de haakjes".
"Wait, whut?!, wacht effe, haakjes??"
"Wait, whut?!, wacht effe, haakjes??"
Bleek de wonde dus geniet te zijn en niet genaaid maar iedereen die de wonde zag zei: "oh, die ziet er echt wel mooi uit hé!" waarop ik dacht "ja, waaraan jij de definitie mooi geeft" 😁.
Jelle had ook een foto getrokken zodanig ik zelf kon zien hoe het eruit zag, had effe ingezoomd en we telden er welgeteld 27, jawel 27!
Gedurende de week dat de thuisverpleging kwam had ik één keer een andere thuisverpleegster die piercings en tattoos had (keicool dat ze deze niet moet uithalen en haar tattoos niet moet verbergen van haar baas!!) en zij zei: "coole piercings heb je daar wel steken achter je oor hé?!".
Gisteren moest ik dan terug naar dr. Forton.
Met een beetje retard (afspraak was om 12u, kon om 12u40 binnen) mocht ik plaatsnemen op de stoel om de haakjes te verwijderen.
Had hem bovenstaande histoire verteld omdat ik het grappig vond dat de assistent niet had gezegd dat de wonde was geniet ipv genaaid, precies of ze was zelf niet goed op de hoogte.
Ook had ik hem verteld dat ik het nog steeds grappig vind dat wanneer een doof persoon in het operatiekwartier komt, er geen enkele verpleegkundige de moeite doet om extra verstaanbaar te articuleren waardoor ze denken dat jij een debiel bent en jij hetzelfde over hen denkt 😂. De dokter zei dat het hopeloos is, dat hij elke maandag moet herhalen dat deze patiënten doof zijn dus NIETS horen en dat er een reden is waarom ze een implantaat krijgen maar blijkbaar komt de boodschap nog steeds niet goed over..
DUS .. aan alle verpleegkundigen, anesthesisten en ander personeel die op het OK werken: dove mensen in het OK = beter articuleren, desnoods een beetje overdreven of leer een beetje gebarentaal dan zijn wij ook goed op de hoogte van alles en meer op ons gemak ;-)!
Met een beetje retard (afspraak was om 12u, kon om 12u40 binnen) mocht ik plaatsnemen op de stoel om de haakjes te verwijderen.
Had hem bovenstaande histoire verteld omdat ik het grappig vond dat de assistent niet had gezegd dat de wonde was geniet ipv genaaid, precies of ze was zelf niet goed op de hoogte.
Ook had ik hem verteld dat ik het nog steeds grappig vind dat wanneer een doof persoon in het operatiekwartier komt, er geen enkele verpleegkundige de moeite doet om extra verstaanbaar te articuleren waardoor ze denken dat jij een debiel bent en jij hetzelfde over hen denkt 😂. De dokter zei dat het hopeloos is, dat hij elke maandag moet herhalen dat deze patiënten doof zijn dus NIETS horen en dat er een reden is waarom ze een implantaat krijgen maar blijkbaar komt de boodschap nog steeds niet goed over..
DUS .. aan alle verpleegkundigen, anesthesisten en ander personeel die op het OK werken: dove mensen in het OK = beter articuleren, desnoods een beetje overdreven of leer een beetje gebarentaal dan zijn wij ook goed op de hoogte van alles en meer op ons gemak ;-)!
Soit, kben weer aan het afdwalen hé ?!?
De haakjes werden er dan dus uitgehaald gisteren.
De verwijdering ervan was qua pijnniveau vergelijkbaar met wenkbrauwen epileren dus voor mij pijnloos... In tegenstelling tot de verwijdering met de draadjes moest ik nu geen plakker over het litteken krijgen, enkel twee dagen nog goed ontsmetten zodanig de gaatjes van de nietjes mooi kunnen toegroeien.
Na twee dagen mag ik dan weer op een normale manier mijn haar wassen, hoeraaaaaaa! Niet langer met een potje en een handdoek over mijn oor!
De verwijdering ervan was qua pijnniveau vergelijkbaar met wenkbrauwen epileren dus voor mij pijnloos... In tegenstelling tot de verwijdering met de draadjes moest ik nu geen plakker over het litteken krijgen, enkel twee dagen nog goed ontsmetten zodanig de gaatjes van de nietjes mooi kunnen toegroeien.
Na twee dagen mag ik dan weer op een normale manier mijn haar wassen, hoeraaaaaaa! Niet langer met een potje en een handdoek over mijn oor!
Volgende week kan/mag ik in principe nog thuisblijven maar in overleg met de dokter ga ik terug gedeeltelijk werken, enkel het heffen moet ik nog een gehele week vermijden en erna mag ik dan weer zoals vanouds heffen, ondersteboven staan, koprollen en al de rest.
Op 30 november krijg ik de processor en dus ook de eerste fitting.. ik ben raaaaaaaaaaaaaaaaaaaaazend benieuwd naar hoe mijn linkeroor zal reageren. Wordt het ook piep en tuut zoals vorige keer of wordt het totaal iets anders?!
Liefs,
Kari
Kari
Geen opmerkingen:
Een reactie posten