Honey, I'm hoooooome!

Oost west, thuis best, zeggen ze dan en ik kan 'ze' geen ongelijk geven ;-).

Maandag werd ik om 10u in het ziekenhuis verwacht om mij aan te melden bij de dienst opname. Na eventjes te wachten, was het eindelijk aan mij en werd ik doorverwezen naar de dienst 'Chirurgie' waar ook mijn kamer lag voor het verblijf van twee nachten en drie dagen.

Deze keer werd ik door dezelfde dokter geopereerd maar in een ander ziekenhuis. Nu ja, 't is te zeggen een ander ziekenhuis, eigenlijk werken ze al een enige tijd samen maar zijn bepaalde afdelingen of operatiekwesties verhuisd van plaats.

Éénmaal op de kamer kwam de verpleegster van dienst nog even alles overlopen: de gehele checklist werd nog even overlopen, er werd aangehaald dat ze pre-operatieve pilletjes niet meer geven en ook dat ze het exacte tijdstip van de start van de operatie ook niet wisten. Het werden dus twee saaie lange uren vooraleer ze me kwamen zeggen dat ik mijn ziekenhuisjurkje mocht aandoen.

Zo, het bed in met mijn kleedje aan en nog even een 'pieper' en een zwaaitje naar mijn wederhelft en weg waren we naar het operatiekwartier. Heel eerlijk? Ik verkies toch liever het operatiekwartier van het ziekenhuis waar ik de vorige keer werd geopereerd, het personeel was wat aangenamer en er werd daar toch zachtaardiger omgegaan met de patiënten dan in dit operatiekwartier.
Ja mevrouw, als ik in bed lig en jij rijdt overal tegen, dan voel ik dat ook ;-).

Verdoving werd voorbereid, ik mocht aftellen en de rest weet ik niet meer ...

Ik denk dat ik tegen 18u redelijk wakker werd op recovery en dat hadden ze daar geweten aan het aantal 'spuugbakjes' dat ze onder mijn kin mochten komen zetten en het aantal keer dat ze een spuitje tegen de misselijkheid mochten komen geven.. Een elegantere introductie van jezelf kan je niet geven hé 😂. Tegen 18u30 - 19u werd ik dan terug naar mijn kamer gebracht, ik voelde me onmiddellijk alerter dan de vorige keer maar de misselijkheid was toch nog hetzelfde.

De nacht verliep redelijk en gisteren ging overdag ook relatief vlot, enkel 's morgens nog misselijk geweest en erna bleef toch alles van eten binnen, ofja wat je eten kan noemen want blijkbaar zijn ze in het ziekenhuis net een soort van 'pilootproject' gestart waarbij de bereiding van het eten wordt uitbesteed aan een andere firma .. maw opgewarmde versie van opgewarmd eten is wat je voorgeschoteld krijgt, de dame die de schotels moest uitdelen zei dat heel de gang hun bord onaangeroerd had gelaten.. Vrees dat hun pilootproject niet lang zal duren 😂.

De assistent van de dokter kwam gisteren ook nog even langs om te zeggen dat alles goed was verlopen en al wat papieren te bezorgen, ze vertelde ook dat ik nog een CT-scan moest laten nemen om te zien of alles goed op zijn plaats zat.
Vanmorgen bij het ontslag bleek dan dat alles op de CT in orde was en ik kon beschikken naar huis, dat moesten ze me toch geen twee keer zeggen hoor.

Om 11u30 vanmiddag kwam ik aan thuis, tot blijdschap van mijn drie monstertjes ^_^ .
Erna vlot kunnen eten, lang leve deftig eten in huis!! Deze middag dan net zoals de bommatjes een middagdutje gedaan en nu probeer ik mezelf tot een treffelijk uur wakker te houden om dan hopelijk een vlotte nachtrust tegemoet te gaan.

Volgend blogberichtje volgt bij het verwijderen van de draadjes, waarvoor de afspraak gepland staat op donderdag 16 november.

Daarnaast wil ik toch nog even zeggen: dikke merci voor al de hartverwarmende smsjes, messengerberichtjes, whatsapp'jes, .... Het blijft deugd doen om te zien dat er mensen zo met je inzitten

Liefs,
Kari