dinsdag 8 december 2015

Hiep Hiep Hoeraaaaaa!


Lang zal ze leven, lang zal ze leven, lang zal ze leven in de gloria
In de gloooooo-riiiii-a, in de gloooooo-riiiii-aaaaaa!

Hiepperdepiep, hoeraaaaaa!

Afgelopen weekend was het exact één jaar geleden dat voor het eerst mijn implant werd aangeschakeld. Vanaf dan vertrok de rollercoaster omhoog voor de spannende rit. 
En de rit ging ondersteboven, op en neer, heen en weer en kwam mooi tot een 'einde'.

Nu ja... een einde... mijn rit met mijn implant is nog altijd niet voorbij want elke dag is nog steeds leren en revalideren. Maar ik blik terug op een fantastisch jaar.

Zoals Piet Huysentruyt zou zeggen: 'wat hebben we geleerd vandaag?!' 
(echt in je hoofd laten zeggen met het West-Vlaams accent ;-) )
  • Mijn hersenen zijn verdomd slimme dingen! (op het vlak van de revalidatie toch, hihi)
  • Telefoneren (ik blijf het een raar fenomeen vinden dat telefoneren)
  • Begrijpen/verstaan/horen wat iemand zegt zonder te kijken (en soms doen alsof je het niet hoort, hihi)
  • Onbekende personen al iets meer durven aanspreken
  • Kennismaken met een waaier aan mogelijkheden om je gehoor aan situaties aan te passen
Wat hebben we niet geleerd?
  • Stoppen met liplezen (ik zie sommige mensen toch zo graag sensueel bezig haha)
  • Horen zoals een normaal horend persoon
Dat laatste wil ik toch nog even verduidelijken naar sommige mensen toe die nu om de zoveel tijd kraaien 'ja maar 't is nu toch niet meer erg hé want ze hoort toch alles nu!'

Mijn implant en hersenen zijn twee slimme dingen maar niet zo slim dat ze helemaal kunnen herstellen wat kapot is ;-).
Ja, ik hoor nu veel meer en veel beter maar niet zoals het vroeger was maar hier ben ik niet meer rouwig om.
Ik hoor op een andere manier maar ik ben alle middelen en personen, oh zo, dankbaar dat ik zo nog iets heb in plaats van niets!

Graag wil ik jullie er ook op attent maken dat het jammer genoeg niet altijd even goed gaat in het ganse CI-verhaal.  Ik verwijs jullie graag door naar de blog van een collega-blogger... Een blog waardoor ik heb beseft dat ik in mijn twee pollekes mag wrijven dat het bij mij zo vlekkeloos is verlopen. Voel je vrij eens een kijkje te nemen op het bericht 'Misverstanden' (klikken op de titel) van Rikie Boevink.

Betekent dit het einde van mijn blog? Nee, helemaal niet.
Mijn verhaal is nog lang niet op zijn einde gelopen, zo nu en dan zal ik nog altijd mijn belevenis van met mijn CI'tje hierop willen posten.
En dan zal ik hopen dat jullie nog altijd mijn hersen- en vingerkronkels willen lezen ;-)!

Allez, neem een stukje brownie en geniet mee van mijn fantastisch oor-jaar.


Liefs,
Kari


Geen opmerkingen:

Een reactie posten