donderdag 10 september 2015

Stress + vermoeidheid = overgevoelig oor


Ik heb het de laatste tijd, voornamelijk, over de positieve punten van mijn implant gehad... Jammer genoeg is het niet altijd rozengeur en maneschijn

De laatste tijd verkeer ik in een vrij stressvolle periode: veranderingen op privé vlak, serieuze lastige dagen op het werk met dank aan de besparingen die de minister van Volksgezondheid heeft doorgevoerd op vlak van medicatie in rustoorden. Daardoor slaap ik ook al eens niet goed en wat gebeurt er dan? 
Yep, dan wordt een mens 'moody'... 
Nee, geen PMS beste heren maar 'moody', het soort 'moody' waarvan jullie ook last van kunnen ondervinden en niet uitsluitend voor vrouwen bedoeld is :-P

'n Beetje zo dus:


De stress en de vermoeidheid zorgen ervoor dat men dus moody of prikkelbaarder wordt. Het meest irritante aan het prikkelbaar worden bij mij is het feit dat ik plotseling alles, maar dan ook echt ALLES, tweehonderdvierenvijftig miljoen keer luider waarneem met mijn oren.

Zo begon de dag vandaag zoals gewoonlijk op het werk met het fractioneren (= verdelen) van medicatie voor afdeling X van rusthuis X. 
Mijn collega ondervond dat een lader niet goed dicht ging en besloot om zo'n 10 keer na elkaar de lader open en dicht te doen, terwijl kwam mijn baas langs en zat die het papier en karton van de ene doos in de andere te steken, terwijl kwam ook mijn andere collega langs om haar lege kartonnen dozen op de hoop andere dozen te gooien EN bovendien moest ik nog aflezen van mijn scherm wanneer ik welke pil om hoe laat moest steken.
Klinkt banaal maar alles kwam als elk een apart onderdeel keiluid binnen in mijn hoofd.. 

En toen... ontplofte mijn hoofd... 
Ik voelde de spier in mijn rechterkaak samen spannen en wist al direct hoe laat het was.. mijn gehoorzenuw kreeg té veel prikkels en mijn lichaam had nu net eens geen zin in nog meer prikkels bovenop de stress en vermoeidheid.
Dus besloot deze doodleuk om mij een fikse pijnscheut te bezorgen op de plaats waar het geïmplanteerde gedeelte zit..

Ik voelde mij precies Harry Potter wiens litteken begint te branden van zodra Voldemort (of hij-die-niet-genoemd-mag-worden) in zicht komt of voelbaar wordt. Je weet wel, deze reactie:


Goed, het nadeel aan mijzelf is dat ik vaak mijn lichaam op de grens duw voor ik weet of besef dat het genoeg is geweest. Enfin, morgen is het de laatste dag van de week en dan ga ik hopelijk een deugddoend weekend tegemoet waarin ik weer effe kan ontladen.

Met deze blog wil ik ook de mensen gewaar maken dat niet altijd alles van een leien dakje loopt en dat elk verhaal ook een negatieve kant kan hebben waar men rekening mee moet houden. MAAR dat wil niet zeggen dat je je daardoor moeten laten neerhalen of laten tegenhouden.

Goed dames en heren, het is weer genoeg geweest voor vandaag want mijn hoofd heeft geen zin meer in verdere concentratie.
Het zou niet mijn blog zijn moest ik niet afsluiten met een toepasselijke quote:


Liefs,
Kari

2 opmerkingen:

  1. Je komt er wel terug bovenop, we hebben allemaal wel eens van die dagen enkel de pijnscheuten niet. Ik vind het vreselijk voor je dat je dat er nog eens bij krijgt, maar u can do it! Volhouden meid xx

    BeantwoordenVerwijderen