Drie maanden geleden ging ik met 'n klein hartje naar het ziekenhuis om mijn operatie te laten uitvoeren. Vandaag, drie maanden later, sta ik versteld van wat ik allemaal al kan...
Nooit gedacht dat ik op zo'n rollercoaster tempo vooruitgang ging maken.
De revalidatie gaat vlot. Lange woorden (twee-, drie- of meerlettergrepen) zijn geen probleem en versta ik goed, korte woorden (éénlettergreep) daarentegen zijn nog een gans andere boterham... M, N, P, T, K, NG, CH, ... en ik zijn geen vriendjes :-P!
Enkele voorbeeldjes van 'foutjes' die ik maak in de revalidatie. Links staat het originele woord, rechts het woord dat ik verstaan heb:
- GOM -> KOM
- STEP -> STEK
- DEUR -> VEER
- MUS -> MIS
- ERF -> ERG
- RANG -> RAM
- ...
Volgens mijn logopedistes vrij normaal om in te missen daar ze auditief erg dicht bij elkaar liggen. Wel verdomd moeilijk om je te blijven concentreren bij zo'n oefeningen, ze moeten écht een pauze inlassen en iets anders doen anders sla ik alles door elkaar ;-).
Zeker omdat ik zelf het gevoel heb dat mijn geluid soms 'gedempt' klinkt, bij de volgende fitting hoop ik dat dit misschien wat meer weggewerkt kan worden... Teken dat mijn gehoorzenuwen en hersenen snel wennen aan het geluid, toch sjans dat die hersenen van mij toch voor iets goed zijn, hihihi.
Na mijn laatste blogberichtje heb ik toch al weer iets 'schoons' voorgehad...
Jullie weten wel nog hoe mijn CI eruit ziet, hé? Nee? Vergeten? Een opfrissertje:
Vandaag ziet hij er zo uit:
Ja, je ziet het goed. De bovenkant is lekker flashy zilver geworden (bwek!). Nu denken jullie... Allez Elias ... Wanneer ga je nu eens beginnen met te zeggen wat je ermee hebt uitgestoken...
Op een zaterdagochtend ben ik bezig in de keuken en buk ik mij, de magneet (het ronde stuk) laat los van mijn hoofd en mijn apparaat valt op de grond. Meteen schoot ik al in paniek, de oorhanger (het doorzichtige stuk) lag los op de grond van het stuk waar het aan vast hangt.
Onmiddellijk gekeken hoe ik er het terug op kon krijgen maar onder geen voorbede wou de oorhanger nog in het apparaat blijven zitten..
Drie (!) mannen hebben geprobeerd de oorhanger in het apparaat te duwen maar niets lukte.. Dan maar de oorhanger met plakband vastgemaakt aan het apparaat.. Wat dus verschrikkelijk was want ik hoorde continu gekraak door de wrijving van mijn haar over het plakband.
De maandag erop Jelle onmiddellijk laten bellen naar het ziekenhuis om te vragen wat ik daarmee moest doen, gelukkig mocht ik dezelfde dag nog langs gaan.. Ik natuurlijk met het schaamrood op mijn wangen en met een klein hartje naar de kliniek want ondertussen waren we er al met vier achtergekomen dat er een stuk afgebroken was in het apparaat zelf en dat dat de reden was waarom de oorhanger er niet meer in wilde..
Eenmaal in het ziekenhuis en getoond wat het probleem was, kreeg ik te horen dat ik numero 3 ben die dit voorheeft. Blijkt dus een zwakke plek in de apparaten te zijn.. Ging dus zeker onder garantie vallen en zo ben ik ondertussen al bijna drie weken op toer met het vervangstuk.. Weer niet raar dat mij dat moest overkomen ;-)!
Alweer genoeg bij elkaar getokkeld en jullie oogjes vermoeid, ik ga afsluiten met één van de eerste (hilarische) liedjes die ik vlot kan/kon herkennen met CI:
Tot later!
Liefs,
Kari
Geen opmerkingen:
Een reactie posten