Hopelijk hebben jullie fijne kerstdagen achter de rug? Buik vol gegeten en kun je vanaf nu vooruit rollen richting de uitvaarts- euhhh eindejaarsfeesten ;-)!
Heb nu nog eens de tijd gevonden om over mijn revalidatie en de vooruitgang van het ganse proces te schrijven.
De revalidatie gaat goed.. De revalidatiedames zijn laaiend enthousiast over mijn vooruitgang, vorige week kreeg ik zelfs te horen dat ik nu toch zeker al (minstens) één niveau hoger zit dan een 'doorsnee' cliënt. L. zei zelfs dat ze denkt dat ik geen zo'n lange revalidatie zal nodig hebben als de meeste cliënten die in Stappie komen. MAAAAAR .. ik ben er natuurlijk nog niet hé .. de oefeningen moeten nu nog wat moeilijker worden en de telefoontraining komt er, in de toekomst, ook nog aan.
Korte woorden blijven op dit moment nog moeilijk.. Meer-lettergreep-woorden zijn daarentegen geen (zo'n groot) probleem... Medeklinkers kan ik goed van mekaar onderscheiden (op een paar na), klinkers zijn nog een ander paar botten... De 'r' en de 's' kan ik duidelijk 'begrijpen', de 'k', 'p' en 'b' zijn er dan die ik door mekaar sla. Bij de klinkers valt de 'o' en de 'oe' vaak weg terwijl de 'ui', 'e' en 'i' duidelijker te 'detecteren' zijn.
Dus ik hoor wel al woorden, zinnen, geluiden maar kan ze nog niet allemaal begrijpen/verstaan. Klinkt allemaal trouwens alsof er nog een serieuze demper op zit maar denk dat dit met de volgende fittingen wel zal verbeteren gezien het volume dan nog zal verhoogd worden.
De revalidatie-oefeningen zijn alleszins grappig om te doen en vaak stof voor discussie. Zo had ik afgelopen dinsdag een oefening waarbij ik een aantal woorden te horen kreeg en ik moest zeggen welke woorden er bij een bepaalde categorie pasten. De categorie was 'eetkamer' en de woorden waren 'servies', 'hond', 'muziek' en 'tafellaken', natuurlijk was de oplossing 'servies' en 'tafellaken' maar ik kon het toch niet laten om te zeggen dat er muziek in onze eetkamer speelt terwijl de hond er ook nog rondloopt :-P.
Ook grappig wanneer ik moet zeggen of ze twee keer hetzelfde woord zegt of twee keer verschillend... Dan gaat de oefening zo: 'piek' - 'wiek' en antwoord ik 'twee keer verschillend' of 'piek'-'piek' en antwoord ik 'twee keer hetzelfde' maar meestal antwoord ik dus door de woorden exact na te zeggen terwijl dit eigenlijk nog niet de bedoeling zou mogen zijn :-P.
Nog meer hilarisch is het wanneer ik thuis de oefeningen met mijn wederhelft begin te herhalen... Natuurlijk weet ik na een sessie, van één uur, in Stappie al welke woorden er op de blaadjes staan waardoor de oefeningen nadien 'makkelijker' worden om te doen.. Jelle weet dat ik enorm taalvaardig ben en speelt dus vals door woorden te verzinnen die niet op het blad staan... Ook een goeie manier van revalideren maar zorgt dus meer voor hilariteit dan voor serieuziteit.
Daarnet ging het dus als volgt:
Jelle: categorie is slaapkamer.. Matras, wekker, stapelbed, laken, kleerhanger, vibraaaaaaaaaator
Kari: herhaalt alle woorden tem kleerhanger en erna twijfelend 'euh vi...bra....tor'?
Jelle: begint te lachen (maar lees hieronder dat ik dit half in schokken en piepen hoor, wat nog grappiger is) en antwoord keidroog 'JUIST!'
Sjans dat het revalideren nog zo plezant is met de pipo van mij :-P.
In 1-1 situaties is alles goed verdraagbaar (lees niet verstaanbaar hé gasten ;-)) maar in situaties met meerdere personen, in de winkel, op het werk, ... dan wordt het toch wel al weer wat lastiger. Precies of ik plots het lawaai dat ik niet moet horen 'zuiverder' waarneem dan datgene dat ik juist wel moet of wil waarnemen. Dit zal met de volgende fittingen wel nog meer gecorrigeerd worden denk ik. Voor zo lang het niet zo is zal ik nog maar, met momenten, even zotter worden dan dat ik al ben, hihi.
Goed, ik ga afsluiten met nog een stom, grappig voorval die deze week plaatsvond. Familie heeft er al plezier mee gehad met de kerstdagen toen ik het vertelde, dus ik deel het dan ook maar met jullie :-P :
Op een avond op het werk keek ik naar buiten en zag dat de hemel paars en roze gekleurd was, wou er met de gsm een foto van nemen dus liep naar het venster en deed deze open en plots hoorde ik op m'n geïmplanteerde kant niets meer.. Dacht 'tiens das hier plots stil, mijne batterij is op zeker' tot ik een stap wou achteruit zetten en merkte dat mijn hoofd 'tegen trok'... Was het uitwendig stuk van mijne implant toch wel niet tegen een metalen rek (met medicatieladers) gevlogen zeker?! Daar stond ik dan proper met mijne implant die plakte aan het rek ipv aan mijne kop :-P. Heb er zelf toch ook 5 min hartelijk om staan lachen, amai wat een afgang!
Van het vervlogen implant heb ik op dat moment geen foto getrokken maar jullie krijgen in dit 'vies' weer wel een fototje te zien van de schone hemel die avond ;-):
Ik hoop dat jullie mooie uitvaarts- euhhhh eindejaarsfeesten tegemoet gaan, genieten van jullie laatste dagen in 2014 en het boek van dit jaar afsluiten, in 2015 beginnen met een nieuw jaarboek te schrijven met de beste herinneringen en lessen die je maar kunt verzamelen! De allerbeste wensen voor het nieuwe jaar!
Dikke piepers,
Kari
Dikke piepers,
Kari
Geen opmerkingen:
Een reactie posten