zondag 7 december 2014

Eerste fitting: piep en tuut

Eindelijk de tijd gevonden om te schrijven over de eerste fitting.

Vrijdagochtend moest ik in het ziekenhuis zijn voor mijn eerste fitting bij Peter. 
Fitting .. fit-watte? Een fitting is eigenlijk een elektronische afregeling van de spraakprocessor bij een CI. Er wordt door piepjes bepaald hoeveel stroom er nodig is om een heel stil geluid nog juist te kunnen horen alsook wordt er vermeden dat er nooit té veel stroom wordt doorgegeven zodat het horen nooit pijnlijk of onaangenaam wordt. 

Na het aanmelden aan het secretariaat kon ik vrij vlot aan de fitting beginnen. Voor de fitting van start ging moest ik eerst nog een gehoortest ondergaan om te zien of ik nog 'restgehoor' had aan het oor dat geopereerd is.. Eigenlijk was de test niet nodig want had in de loop van de week zelf al ervaren dat ik nog dingen 'in de verte' kon horen.
Dus de test bevestigde mijn vermoeden .. ze hebben tijdens de operatie niet te veel of niets getoucheerd en ik heb nog mijn restgehoor, jippie ;-)!


Eenmaal bij Peter binnen begon de fitting al goedlachs met het superdeluxe zelfbouwpakket van mijn Naida Q70 (naam van mijn CI). Alles zat apart verpakt in doosjes met plastic en de doosjes waren dan ook nog eens toegeplakt, sommige onderdelen vlogen bijna per ongeluk in de vuilbak maar werden net op tijd gered :-P. 
De dokter kwam ook al eens piepen met de vraag 'hoe is 't?' en erna hebben we hem nog vele keren zien terugkomen en moeten lachen omdat hij kwam vluchten voor z'n irritantste patiënten van de dag.

Toen de CI helemaal in mekaar geknutseld was, kon de fitting van start gaan. De CI werd dmv een kabel aangesloten op de computer waarin een softwareprogramma van Advanched Bionics geïnstalleerd was. Kari zat er braafjes bij te knikken en te luisteren naar wat de opdracht was:



Ik kreeg een blad met daarop cijfers en benoemingen voor de cijfers. Nul betekende bijvoorbeeld niet hoorbaar, vijf betekende dan aangenaam en zo verder tot het hoogste getal wat te luid/pijnlijk betekende. Moest aan de hand van deze cijfers een benoeming geven aan de tonen die ik via de computer in de CI te horen kreeg.
Verschillende tonen werden aangezet en verhoogd tot het 'aangename' gevoel... Bij de volgende fittingen zullen deze tonen verder en verder verhoogd worden tot ik aan mijn grens van verdraagbaarheid kom te zitten.

De dokter en Peter (de audioloog) waren erg tevreden over het niveau dat ik voor de eerste keer al aankan. En toen kondigde Peter aan dat hij mijn apparaat ging loskoppelen en ging aanzetten...
Wat ik hoorde was een heleboel getuut en gepiep. Als degene in de kamer traag babbelde dan ging het piep....piep....piep..., wanneer er sneller gepraat werd ging 't zo : pieppieppiep pieppieppiep. Raar om uit te leggen maar dat was wat ik waarnam. Laurien (een vriendin die ook een CI heeft) had me hiervoor al gewaarschuwd anders was ik subiet al mijn 'courage' verloren.

Eenmaal de fitting voorbij was legde Peter nog uit dat ik om de twee dagen van programma op het apparaat mocht verhogen (dwz per programma worden de tonen een paar decibels luider) maar zeker niet voorop mocht lopen of mocht terugschakelen. Er werden erna ook nog afspraken gemaakt voor de volgende fittingen. En toen kon ik naar huis gaan met mijn doos vol spullen (batterijen, oplader, extra stukjes, handleiding,....):




Ondertussen zijn we al zondag en heb ik vanmorgen het apparaat mogen verhogen naar programma 2. Veel verschil met programma 1 merk ik niet.. Alleen heb ik het vanavond wel lastig... Als mijn hoorapparaat uit is, hoor ik de piepen, min of meer, duidelijk maar in combinatie met mijn hoorapparaat is het soms echt demotiverend.. Zeker als de televisie ofzo speelt en iemand anders probeert dan nog iets te zeggen dan is 't precies een rampzalig orkest in mijn hoofd..
Je zou dan wel kunnen zeggen, zet je hoorapparaat uit en doe enkel je CI maar ik ben zodanig moe van een hele dag met die gepiepen overweg te kunnen dat ik dan 's avonds niet nog meer inspanning kan leveren om zonder hoorapparaat te moeten liplezen. Maar goed, we gaan niet 'trunten' en doorzetten want anders geraken we er niet hé.. No pain no gain ...

Om af te sluiten nog een fototje van het uitwendig gedeelte van de implant:



2 opmerkingen:

  1. hi zussie, ik ben blij dat je al zover zit.
    Het ziet er allemaal een beetje raar uit maar ik denk dat het is omdat ik het niet gewoon ben om dat te zien.
    Keep up the good work!

    liefs Brigitte x

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Courage, meidje, met jouw wil en doorzettingsvermogen geraak je er wel! Ik duim alvast. xxx

    BeantwoordenVerwijderen