maandag 24 november 2014

één week later

Één week na de operatie...

Eerst en vooral 'n beetje happy news: vandaag zijn mijn fantastische wederhelft en ik 4,5 jaar tezamen (hoor hierbij Jelle zeggen: officieel wel ja, schat maar 't is eigenlijk al langer!!)
De tijd samen vliegt voorbij maar de vlinders vliegen niet weg (oooooooh meligheid).
Over exact een half jaar zijn we 5 jaar tezamen en exact één week later zullen we trouwen.
Let the countdown begin! Spannend maar stressy met de laatste 'pietluttige' keuzes die moeten gemaakt worden.
Ik kan hier honderduit verder schrijven over hoe graag ik mijn schetebees zie maar daar zullen jullie alleen maar een 'spuugzakje' bij nodig hebben ;-).
Daarom beknopt uitgelegd in het volgende plaatje want ik vind dat je toch maar niet genoeg kunt zeggen tegen degene die je liefhebt, dat je ze graag ziet..
You never know what happens..



Voel mij al een pak beter dan toen ik net uit het ziekenhuis kwam.
Concentreren op gesprekken gaat nu ook al wat beter, al heb ik vandaag wel 'n "zak pattaten gevoel" achter dat ik me gisteren toch wel kiplekker scheen te voelen ;-).

De thuisverpleging is nu al vier keer geweest om de plakker op mijn wonde te vervangen. Ik ga toch verdomd blij zijn als ik van dat rotding af ben. Veel te groot en hangt meer in mijn haar vast dan iets anders, bijgevolg als ze langskomen om te vernieuwen wordt er haast meer haar uitgetrokken dan dat er afgeschoren is :-P.
Daarbij komt ook nog dat de wonde met momenten toch wel al begint te jeuken.... mensen en jeuk... dat gaat niet samen, zeker niet als je er heelgans moet afblijven!
Dit is hoe de plakker er dus uitziet: 


Ziet er gigantisch uit maar is het eigenlijk niet.. Plakker is groter dan het afgeschoren gedeelte ;-).
Foto van de wonde zelf heb ik ook al maar ik post dit later op mijn blog in een soort van 'evolutie' van drie weken... De roodheid in mijn nek moet ook nog wat meer wegebben, dit is van de ontsmettingsvloeistof die ze in het operatiekwartier hebben gebruikt. 
Goed ... woensdag mag ik terug naar dr. Forton om de draadjes er te laten uithalen. Schijnt volgens verschillende mensen niet zo aangenaam te zijn maar "no pain , no gain" zeggen ze dan!

Verschillende mensen stellen nu veel de vraag "en kan je nu al horen??"...
Neen... Zoals reeds uitgelegd in de CI-tabbladen op de blog, kan het systeem pas beginnen werken als de buitenkant erop aangesloten is.
Dit zal voor de eerste keer op 19 december gebeuren maar zelfs vanaf dan zal ik niet onmiddellijk kunnen horen zoals in die "bleet"-filmpjes.
Dit kan nog ettelijke maanden duren vooraleer ik zal kunnen 'begrijpend horen' met dat oor dit dmv serieuze inzet en intensieve gehoortraining in het revalidatiecentrum.

Heb jullie nu
 al genoeg leesvoer gegeven voor vandaag, is het niet? Zal jullie ogen laten rusten en het volgende berichtje volgt dan wel na mijn volgende doktersbezoek.

Liefs,
Kari

Geen opmerkingen:

Een reactie posten